Mija rok od wojny jądrowej. W betonowej budowli schroniło się ośmiuset chorych i głodnych ludzi. Czekają na lądowanie cudownej arki, mającej przynieść ratunek. Nie przestają o niej marzyć nawet wtedy, gdy wiadomość zostaje oficjalnie zdementowana. Dni małej społeczności są policzone, wszyscy bezczynnie czekają na cud. Betonowej kopule chroniącej przed skażoną atmosferą grozi zawalenie. Naprawić ją może tylko konstruktor, lecz nie udaje się go odnaleźć. Gdy kopuła pęka, tłum rzuca się w kierunku światła przeświadczony, że przybyła cudowna arka.